TARSAL KOALİSYON

Tarsal birleşme/Koalisyon, ayağın arka tarafındaki (tarsal kemiklerdeki) iki kemiğin arasında gelişen anormal bağlantıdır. Bu anormal kemikten, kıkırdaktan, lifli dokudan oluşan bağlantı tek ya da her iki ayakta kısıtlı harekete ve ağrıya neden olabilir.
Tarsal kemikler, kalkaneus (topuk kemiği), aşık kemiği, naviküler, kubik kemik, ve kuneiform kemiklerden oluşur. Bu kemikler normal bir ayağın işlevini yerine getirmesi için gereken hareketi sağlamak için birlikte çalışır.

NEDENLERİ

Çok sıklıkla, tarsal birleşme fetal gelişim boyunca, herbir kemiğin düzgün bir şekilde şekillenememesiyle sonuçlanır. Daha az sıklıkla tarsal birleşmesinin sebepleri, enfeksiyon, artirit ya da bu bölgedeki önceki bir yaralanma olabilir.

BELİRTİLERİ

Tarsal birleşme problemi olan bir çok insan bu durumla doğmuş olmasına rağmen, belirtiler genellikle kemikler olgunlaşana (9-16yaş arası) dek ortaya çıkmaz. Bazen çocukluk boyunca hiç belirti görülmez. Buna rağmen belirtiler ve ağrı daha ilerde gelişebilir.
Tarsal birleşmenin belirtileri aşağıdakilerden biri veya daha fazlası olabilir.

• Yürürken ve ayakta dururken oluşan ağrı (orta dereceden şiddetliye)
• Yorgun ve bitkin bacaklar
• Yürürken ayağın dışa dönmesine neden olan, bacakta oluşan kas spazmı
• Düztaban (bir ya da her iki ayakta)
• Topallayarak yürüme
• Ayak ve topukta sertlik

TEŞHİS

Tarsal Koalisyon’u bir çocuğun kemikleri olgunlaşana kadar teşhis etmek çok zordur. Bazen yetişkinliğe kadar keşfedilemez. Teşhis, ayağın ve topuğun muayenesinin yanısıra belirtilerin süresi ve gelişimi hakkında bilgi toplamayı da içerir. Bu muayenenin bulguları birleşmenin yerine ve şiddetine göre değişiklik gösterecektir.

Ayağı muayene etmeye ek olarak, doktor röntgen talep edecektir. Gelişmiş görüntüleme çalışmaları durumu tamamen değerlendirmek için gerekli olabilir.

AMELİYATSIZ TEDAVİ

Tarsal birleşmenin ameliyatsız tedavisinin amacı belirtileri hafifletmek ve etkilenen eklemin hareketini azaltmaktır. Aşağıdaki seçeneklerden biri ya da daha fazlası tedaviye verilen karşılık ve durumun şiddetine bağlı olarak kullanılabilir.

• Oral medikasyonlar: Oral nonsteroidal anti-inflammatuar ilaçlar iltihaplanma ve ağrıyı azaltmaya yardımcı olur.
• Fizik tedavi: Fizik tedavi masaj, egzersiz hareket alanı, ve ultrason terapiyi içerebilir.
• Steroid enjeksiyonu: Etkilenen ekleme kortizon enjeksiyonu iltihabı ve ağrıyı azaltır. Bazen birden fazla enjeksiyon gerekebilir.
• Ortotik Aletler: Yaygın orthotic aletler, eklemdeki ağırlığı dağıtmada, eklemin hareketini kısıtlamada ve ağrıyı azaltmada yararlı olabilir.
• İmmobilizasyon: Bazen ayak etkilenen bölgenin dinlenmesi için hareketsiz hale getirilir. Ayak alçıya veya cast’e koyulur. Ayağın üzerindeki ağırlığı almak için koltuk değneği kullanılır.
• Anestezik ajan enjeksiyonu: Bacağa anestezi enjeksiyonu spazmların rahatlaması için kullanılabilir ve sıklıkla immobilizasyondan önce uygulanır.

CERRAHİ MÜDAHALE NE ZAMAN GEREKİR?

Hastanın belirtileri ameliyatsız tedaviyle tam olarak rahatlamıyorsa, ameliyat bir seçenektir. Doktor hastanın yaşına, durumuna, atriritik değişikliklere ve aktivite düzeyine dayanarak en iyi cerrahi yaklaşıma karar verecektir.